Erik Odijk

De tekeningen van Erik Odijk ademen een romantisch verlangen naar de natuur. Naar opgaan in dichte bossen, naar metaforische open plekken waar je weer even de dichtgegroeide takkenbossen in je eigen hoofd kunt ontwarren.  Odijk reist regelmatig naar afgelegen plekken om te fotograferen in de wildernis, maar gaat daarbij lang niet altijd af van de paden die er al zijn.  En de periodes dat hij thuis is,  waar de eigenlijke wandelingen pas beginnen, zijn net zo belangrijk.  Daar gebeurt  het bekijken van eventuele lege plekken in de bezochte bossen.  Daar groeien de takken dicht opeen, en stekelen ze degene die er doorheen durft te wandelen.